ธรรมชาติของมนุษย์คือความรัก

ธรรมชาติของมนุษย์คือความรัก
เราถูกห้อมล้อมเอาไว้
เห็นชัดก็เมื่อเรามีความรัก, นั่นเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุด
เมื่อเรามีความสุข ไม่ว่ายิ้ม หัวเราะ, นั่นคือปฏิกิริยาที่จิตใจภายในส่งผ่านความรักไปห่อหุ้มการกระทำของร่างกาย
แม้ในยามเสียใจ หากมีหยดน้ำตา ธรรมชาติของร่างกายยังเอาความรักที่ผลิออกมา ถึงแม้ความคิด ณ ตอนนั้นมันจะไม่ต้องการมอบความรักให้กับใครซักกระผีกริ้น
ทำไมหยดน้ำตาจึงมีความรัก เพราะแม้สมองจะไม่ต้องการให้ความรัก และในอารมณ์ของตัวเราเองเมื่อมีหยดน้ำตา บ่อยครั้งที่เราเรียกมันว่า...ความเสียใจ
แต่ผมขอเรียกว่า ร่างกายให้ความรักเราอย่างไม่รู้ตัว
เพราะในขณะที่เราร้องไห้ หยดน้ำตาก็ได้นำพาความอบอุ่นแสนบริสุทธิ์ที่กลั่นตัวจากจิตใจอันปวดร้าว ไปให้ความชุ่มชื้นไม่ว่าในที่ใดที่มันได้เดินทางไป
รสสัมผัสในความเจ็บปวดกลับสร้างความสดชื่นให้กับเส้นทาง
รักอยู่ในทุกสิ่งและทุกสิ่งอยู่ในรัก

.....................................................................................................

จากประสบการณ์จริงและแรงบันดาลใจจากบลอกของพี่มิ้มครับ