ห่วงหา โหยหา วาดหวัง
ธรรมศาสตร์นั้นหรือสอนให้รัก
เน้นตระหนักค่าคณาประชาชน
ณ ยามนี้ได้สดับกลับสับสน
แลดั่งเช่นคำคมที่สวยงาม
สิ้นแล้วหรือแสงประทีปที่ส่องแจ้ง
สิ้นแล้วหรือวายุแรงที่เกรงขาม
สิ้นแล้วหรือจิตวิญญาณที่ลือนาม
สิ้นแล้วหรือตำนานแห่งผองไท
รุ่นพ่อแม่ของเรานั้นท่านยืนหยัด
เจิดจรัสธงหนุ่มสาวโบกไสว
น้ำตาหลั่งเลือดชโลมผิ่นแดนไทย
เพื่อเสรีผลิดอกใหญ่ในสังคม
ถึงคราแล้วเพื่อนผองพี่น้องเอ๋ย
มิใช่เอ่ยเพียงวจีให้สุขสม
อย่ามัวลุ่มอย่ามัวหลงอย่ามัวจม
เพียงแต่เด็ดดอมดมดอกไม้บาน
ร่วมกันปลูกต้นกล้าประชาธิปไตย
หยั่งรากไกลผังลึกถึงลูกหลาน
ลุกขึ้นสู่เรื่องอธรรมอันธพาล
ร่วมสืบสานป่าใหญ่เสรีชน
coolwind
1 Comments:
ฝันไปเถอะ
แกเลอะเทอะมากไปแล้วไอ้หนู
ที่จะให้กูหยิบใส่ในวิญญู
แล้วนั่งดูความทุกข์ยากอย่างเข้าใจ
ฝันไปเถอะ
จะให้กูเปื้อนเปรอะไปถึงไหน
สาปคนจนแม่งเหม็นบรรลัย
เข้าไปใกล้คงอ้วกแตกอ้วกแตน
ฝันไปเถอะ
ใจกูเกรอะไปด้วยโลภทองแก้วแหวน
ประชาชีปล่อยแม่งขาดปล่อยแม่งแคลน
เพราะตัวแลนยังดีกว่าราคากู
ประชดชีวิต ฮา ฮา
Post a Comment
<< Home